Dood van een soldaat. Antwerpen: Manteau, 2005, 299 p. – 90-223-1838-9

Op een hete augustusdag wordt een oorlogsveteraan met ingeslagen schedel ge-vonden. Als Sara Sondervorst, de dorpsarts, een poging doet om de moordenaar te vinden, blijkt al snel dat de dode man de perfecte ‘haatverzamelaar’ was. Vrou-wengek, vechtjas en laffe soldaat… Kortom: niet een man die veel tranen ver-dient. Zeker niet in de ogen van Sara’s ex-verloofde, een verminkte officier, die het niet kan laten om Sara’s geheimen een voor een bloot te leggen.

Psychiater vermoord. Zingem: Vita, 2004, 124 p. – 90-73323-29-0

Maar als hij de deur openduwt, vindt hij zijn vrouw en twee kinderen vermoord op de vloer. Samen met zijn vriend Lorenzo, een politiecommissaris, gaan ze op zoek naar de moordenaar(s). Zowel zijn vriend als de onderzoeksrechter verdenken echter Erik zelf van de misdaad. Hij dreigt psychisch ten onder te gaan en besluit hulp te zoeken bij een vrouwelijke psychiater. Tot zijn ontsteltenis vindt hij echter de dokter in zijn kabinet verhangen aan de centrale verwarming, en dan nog met zijn eigen broeksriem…

Makarov. Utrecht: Gopher, 2006, 216 p. - 9789051792935

Een jonge Kroatische spionne wordt in Parijs koelbloedig om het leven gebracht. In de kleine toiletruimte van een Antwerpse parochiezaal treft pastoor Bertels het levenloze lichaam van een allochtoon aan. Bloedsporen op een van de wanden duiden op een verdacht overlijden. Commissaris Sanders en hoofdinspecteur Dobbeleers van de Antwerpse federale recherche worden met de zaak belast. Sanders vindt een sleutelbos in de jaszak van de man, maar geen bewijzen die kunnen bijdragen tot de identificatie.

De Atomium-tapes. Utrecht; Antwerpen: A.W. Bruna & Zoon, 1978, 192 p. – 90-229-1766-5. – (Zwarte Beertjes; 1766)

Woody Dubois is zowel hoofdpersoon als auteur van een nieuwe, opvallen­de reeks spionagethril­lers. Dubois is public-relationsman in de wervelende, sophis-ticated, EEG-hoofdstad, waar finan­ciële, seksuele en politieke belan­gen om de voorrang strijden. In deze wereld van cocktailparty’s, seks en sleutelclubs kan de J&B-drinkende, moderne-kunstverzamelende Woody zich met zijn Sia­mese ex-kater Planchet uitstekend staande houden.

Het Noordzee-incident. Utrecht; Antwerpen: A.W Bruna & Zoon, 1978, 188 p. – 90-229-1790-8. – (Zwarte Beertjes; 1790)

In deze tweede Dubois-thriller wordt Woody’s comfortabele leventje be­dreigd door vrouwelijk schoon in de welgevormde personen van Bichette en Mireille en door de Tupamaro’s die een wa­terstofbom tot explosie willen brengen als op hun eisen (honderd miljoen gulden en vrijlating van een aan­tal politieke gevangenen) niet wordt ingegaan…

Een dode op Sint-Anneke. Antwerpen: Houtekiet, 1995, 173 p. - 90-5240-338-4. – (Carpentier en Dewit; 1)

Het is zondag en het is zo heet in Antwerpen dat commissaris Carpentier een beetje nukkig doet. De jonge hoofdinspecteur Dewit vergeeft het hem. Er zijn nu eenmaal leukere opdrachten dan tij­dens het lunchuur lij­ken gaan bekijken. En dan nog op het overbevolkte strand van Sint-An­neke. De jonge vrouw ligt op haar rug onder een vrolijk gestreepte para­sol. Het minuscule kogelgaatje onder haar linker jukbeen zou je voor een schoonheidsvlekje kunnen houden.

De koningin van de Vogelenmarkt is dood! Antwerpen: Houte­kiet, 1996, 158 p. - 90-5240-348 1. – (Carpentier en Dewit; 2)

Waar zijn de gouden sovereigns van Moemoe? Waarom zwaait nonkel Achiel met zijn eretekens van het Oostfront? Waarom krijgen de Van Dommelens anonieme brieven? Hoeveel erft Fran­çois? En wie heeft Wiske Van Dommelen vermoord? Of is zij niet vermoord? De kranten schreeuwen moord en brand en Erika Schepers, de mooie jonge onder­zoeksrechter, wil haar eerste zaak zo snel mogelijk afronden.

Elvis dood in Deurne. Antwerpen: Houtekiet, 1996, 166 p. - 90-2609-33-4. - (Carpen­tier en Dewit; 3)

Carpentier zucht moedeloos. Zo zout heeft hij het nog nooit gegeten: een Elvis-imitator, gewurgd in een kamer die vanbinnen op slot zit, het cijfer 8 met schminkstift op de spiegel geklad, een ma­nager die korporaal is bij de para-commando’s, een stelletje lijfwachten die als de Blues Brothers bekend staan, een newage-mevrouw met paranormale gaven en een dochter die godbetert Lisa-Marie heet.

Drie dode meesters. Antwerpen: Houtekiet, 1997, 203 p. - 90-2611-314-5. - (Carpentier en Dewit; 4)

Kerstdag zes uur ’s ochtends, er is een man vermoord. Gruwelijk ver­moord, want met hoofd en handen ondergedompeld in ziedend frituurvet. Op het Falconplein, ook bekend als ‘het Rode Plein’, vindt Carpentier adjudant-chef Tillemans van de BOB, die hem het onderzoek wil afhan­dig maken. Dewit botst er op Sveta, een mooie Georgische die een peet­vader heeft, die helaas de peetvader van de ‘Rus-sische maffia’ is.

De geur van God. Antwerpen: Fontein, 1998, 204 p. - 90-5240-532-8. - (Carpentier en Dewit; 5)

Als commissaris Carpentier een uitnodiging krijgt voor een klasreünie, dertig jaar nadat hij afge­studeerd is aan Sint-Krispijn, komen zijn colle­gejaren terug als een zure oprisping. Zijn stemming verbetert er niet op als een lustmoordenaar eerst de vrouw van een schoolkameraad en ver­volgens zijn eigen buurvrouw op een gruwelijke manier om het leven brengt.

De zwarte dood. Antwerpen: Houtekiet, 2000, 270 p. – 90-5240-561-1. - (Carpentier en Dewit; 6)

Paniek in de Antwerpse metro. Een harde knal, iedereen vlucht, een lijk blijft achter. De speurders Carpentier en Dewit krijgen het onderzoek toegewezen. Of wordt het hun in de maag gesplitst? De identiteit van de dode, een extreem rechtse advocaat, suggereert namelijk een politieke moord. De media ruiken een nieuw schandaal, de magistratuur is bang zich de vingers te branden en ui­terst rechts marcheert en zwaait met ven­dels, ook binnen het politiekorps.

Karoshi. Antwerpen: Houtekiet, 2001, 190 p. - 90-5240-621-9. - (Car-pentier en Dewit; 7)

Commissaris Carpentier vindt een lijk in een stille straat. Als hij eindelijk thuis-komt draait zijn vrouw hem de rug toe. Dat is helaas niet zijn enige zorg, want zijn trouwe assistent Leo Dewit is naar de nieuwe Federale Recherche vertrokken en diens opvolger, de verwaande ex-rijkswachter Napoleon, doet alles om de commissaris in diskrediet te brengen. Wat deed hij in het holst van de nacht in die bepaalde straat?

Het dwaalspoor. Antwerpen: Houtekiet, 2002, 224 p. - 90-5240-676-6

Frans Laarmans ging niet recht naar huis, zoals hij ons wil doen geloven op het einde van Het dwaallicht van Willem Elsschot. Laarmans ging naar de Lange Ridderstraat en dat zal hem bezu­ren. In Het dwaalspoor keert misdaadauteur, Piet Teigeler, terug naar het Antwerpen van 1938 om uit te zoeken wat Laarmans echt heeft uitgevreten in die ellendige no­vembernacht, aan de voor­avond van de twee-de grote wereldbrand.

Dodenakker. Antwerpen: Houtekiet, 2003, 219 p. – 90-5240-735-5. - (Carpentier en De­wit; 8)

Commissaris Carpentier doet wat gepensioneerden verondersteld worden te doen: in alle rust een eindje kuieren, onder meer met zijn vriend, Maurice Mendelsohn en met zijn hondje, Watson. Uit­gerekend tijdens zo’n wandeling in het Antwerpse begrafenispark Schoonselhof komt zijn terriër aandraven met iets groezeligs in zijn muil. ‘Auris externe,’ zegt dokter Mendelsohn, ‘voor de la­ger opgeleiden: een mensenoor!’.